โรคไข้อีดำอีแดง (Scarlet fever)

ไข้อีดำอีแดง: โรคติดต่อที่ต้องระวังในเด็ก
ไข้อีดำอีแดง (Scarlet Fever) เป็นโรคติดเชื้อแบคทีเรียที่เกิดจากเชื้อสเตรปโตค็อกคัส
กลุ่มเอ (Group A Streptococcus) มักพบในเด็กอายุระหว่าง 5-15 ปี โรคนี้ติดต่อได้ง่าย
และมีอาการเด่นคือผื่นสีแดงสดคล้ายกระดาษทรายทั่วร่างกาย ร่วมกับไข้สูงและเจ็บคอ

สาเหตุและการติดต่อ
เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียสเตรปโตค็อกคัส กลุ่มเอ
ติดต่อผ่านทางละอองน้ำลายจากการไอ จาม หรือสัมผัสสิ่งของที่ปนเปื้อนเชื้อ
พบบ่อยในเด็กที่อยู่ในสภาพแวดล้อมแออัด เช่น โรงเรียน หรือสถานรับเลี้ยงเด็ก

อาการที่ควรสังเกตุ
ผื่นแดง: ผื่นสีแดงสดคล้ายกระดาษทราย มักเริ่มที่คอและหน้าอก แล้วกระจายไปทั่วร่างกาย
ไข้สูง: มีไข้สูงตั้งแต่ 38.3 องศาเซลเซียสขึ้นไป
เจ็บคอ: เจ็บคอมาก อาจมีต่อมทอนซิลบวมแดงและมีหนอง
ลิ้นแดง: ลิ้นมีลักษณะแดงสดคล้ายผลสตรอว์เบอร์รี
อาการอื่นๆ: ปวดศีรษะ ปวดท้อง อาเจียน อ่อนเพลีย ต่อมน้ำเหลืองโต

การวินิจฉัยและการรักษา
การวินิจฉัย: แพทย์จะทำการตรวจร่างกายและอาจเก็บตัวอย่างจากลำคอเพื่อตรวจหาเชื้อแบคทีเรีย
การรักษา: รักษาด้วยยาปฏิชีวนะเพื่อกำจัดเชื้อแบคทีเรีย พักผ่อนให้เพียงพอและดื่มน้ำมากๆ เพื่อบรรเทาอาการ
ความสำคัญของการรักษา

หากไม่ได้รับการรักษาอย่างถูกต้อง ไข้อีดำอีแดงอาจทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนที่รุนแรงได้ เช่น โรคหัวใจรูมาติก
และโรคไตอักเสบ ดังนั้น หากเด็กมีอาการที่น่าสงสัย ควรรีบไปพบแพทย์เพื่อรับการตรวจวินิจฉัยและรักษาทันที

การป้องกัน
ล้างมือบ่อยๆ ด้วยสบู่และน้ำ
หลีกเลี่ยงการสัมผัสใกล้ชิดกับผู้ป่วย
ปิดปากและจมูกเมื่อไอหรือจาม

ข้อควรจำ
ไข้อีดำอีแดงเป็นโรคที่ติดต่อได้ง่าย ดังนั้นการป้องกันจึงเป็นสิ่งสำคัญ
หากเด็กมีอาการที่น่าสงสัย ควรรีบไปพบแพทย์เพื่อรับการตรวจวินิจฉัยและรักษา
การใช้ยาปฎิชีวนะอย่างเคร่งครัดตามแพทย์สั่ง จะช่วยลดโอกาศการเกิดโรคแทรกซ้อนได้.